Jeśli SUGA jest personą, której Min Yoongi używa jako tarczy, to Agust D jest jego karabinem maszynowym.

Kulture Kolumn: Filozofia Agusta D 200528 | CRUSHONYOU

Spojrzenie wgłąb Min Yoongiego, Sugi i Agusta D — trzech masek jednej osoby 

W zeszłym tygodniu raper i producent z koreańskiej grupy mega gwiazd BTS - SUGA powrócił z solowym albumem pod swoim pseudonimem Agust D. Jak podejrzewano, powrót osiągnał skalę bijącą rekordy, sukces drugiej składanki — D-2, uczynił go pierwszym koreańskim solistą, którego dwa utwory znalazły się na pierwszym miejscu listy Worldwide iTunes Album i pierwszym koreańskim solistą, który uplasował się na pierwszym miejscu list Worldwide iTunes & Apple Music Albums, jednocześnie. Teledysk do singla promującego — “Daechwita” to najszybszy teledysk koreańskiego solisty, który osiągnął 4 miliony polubień na YouTube w przeciągu 11 godzin, czyniąc tym samym Agusta D jedynym koreańskim solistą mającym cztery teledyski z ponad 3,5 milionem polubień na YouTube. To duże liczby, szczególnie, jak dla darmowego mixtape’u, który opublikowano prawie bez zapowiedzi, zatem wśród nowej publiki pojawia się pytanie, dlaczego? 

Oczywiście, jeśli nie jest wam obce BTS, rozumiecie ogromną siłę grupy w mediach społecznościowych. Praktycznie wszystko, czego się dotkną zamienia się w złoto, a ich fandom ARMY jest swego rodzaju najsilniejszym na świecie. Grupa porusza w swoich tekstach i teledyskach różne problemy społeczne, wypuszczając przekaz o miłości do samego siebie i pozytywności. Nie mniej jednak Agust D uderza w nieco inny sposób. Rzecz jasna BTS nie brakuje głębokiej symboliki w ich artyzmie — to mój główny powód zostania fanką w 2015 roku, ale po zasmakowaniu po raz pierwszy drugiej tożsamości SUGI, Agusta D… moje postrzeganie się zmieniło. W dziełach Agusta D jest taka szczerość, z którą trudno jest się zmierzyć, bo bardzo przypomina nasze demony, ale to właśnie ta szczerość zacementowała go jako jednego z moich ulubionych artystów. Niezależnie od tego czy jest Min Yoongim, SUGĄ czy Agustem D, jego utwory rozważają problemy z którymi zmaga się nasze pokolenie i definiuje ten czas w historii – bycie millenialsem żyjącym w erze mediów społecznościowych, jego wzlotów i upadków, bez przerwy wystawionym na rozprzestrzeniającą się sławę i “cancel culture”, anonimową krytykę i gwałtowną globalizację.

Chciałam przyjrzeć się głębszemu symbolizmowi, który odkryłam w jego artyzmie, szczególnie ostatnim wydawnictwie — D-2 i singlowi “Daechwita.” Oczywiście wiele z tego, co widnieje poniżej to moje interpretacje jego dzieła i nie każdy się zgodzi z tym co mam do powiedzenia, ale to właśnie jest piękno sztuki, nieprawdaż? Tak jak Agust D stwierdził w ostatnim wywiadzie z TIME na temat swojej prac: “To co jest dobre, jest dobre, a do słuchaczy należy ocena. Ja robię po prostu to co chcę robić.” 

Błyskawiczny czar Agusta D


Kiedy w 2016 roku pierwszy raz poznaliśmy Agusta D, zszokował nas swoim debiutanckim mixtape’em o tym samym tytule. Wyjawił nam swoje najskrytsze zmagania z depresją, lękami, sukcesem, porażką i biedą, a my nigdy nie widzieliśmy żadnej K-popowej gwiazdy, która obnażałaby swoją duszę do tego stopnia. K-pop zawsze kultywował bezkontrowersyjny, pozytywny wizerunek perfekcji, ale wtedy pojawił się ten oto anarchista nie mający nic do stracenia, “underdog”, który zmiażdżył stereotypy dzięki swojemu niewyparzonemu językowi i rozsądnemu nastawieniu. 



Od 2013 roku widzieliśmy jak harmonijnie SUGA pracuje w BTS, nawigując (a ostatecznie wzrastając ponad) świat K-popu z doświadczoną rozwagą, podczas gdy Agust D jest raperem -wybawcą w gorącej wodzie kąpanym, buntownikiem przeciwko przemysłowi. To ciekawe jak przywołuje kulturę undergroundowego rapu jednocześnie odrzucając ją w swoich tekstach – plując w twarz każdemu, kto sugeruje, że jego sława doprowadziła do tego, że zapomniał o swoich korzeniach jako undergroundowego rapera z Daegu. Wywołał każdego, kto okazał brak szacunku dla jego ciężkiej pracy i nie przebierał w słowach, gdy zauważał hipokryzję tych, którzy krytykowali go za stanie się gwiazdą popu, ale też z zazdrością pragnęli jego sławy. W tekście “Give It To Me” rapuje, “Wciąż nie jestem pewien jaki jest sekret sukcesu. Ale chyba znam sekret porażki. Jest nim zgrywanie głupka, takiego jak ty. I ciągłe paplanie. Nie żyłbym tak nawet, gdybym miał umrzeć.” 

Big Hit Entertainment było na tyle spostrzegawcze, by dostrzec wtedy urok w złości i arogancji w artyzmie SUGI. Wierzę, że w zamian pozwoliło mu to wyzwolić Agusta D, bardziej agresywną, szczerą i niebezpieczną część niego. Innymi słowy, jeśli SUGA jest personą, której Min Yoongi używa jako tarczy to Agust D jest jego karabinem maszynowym. Ta tarcza nie została zbudowana tylko, aby chronić Min Yoongiego –  to rownież część BTS, które dba o swoich fanów (logo BTS jest przecież dowodem na to samo.) Agust D jest bronią, która niszczy kogokolwiek, kto odważy się zniesławić pracę jego, jego grupy oraz ARMY. 

Nieuchronna śmierć ‘ja’


A utworze “The Last”, Agust D rapuje: “Min Yoongi już nie żyje (Zabiłem go)”, co naprawdę utkwiło mi w pamięci, ponieważ wskazuje, że było to morderstwo, które musiał popełnić, aby poświęcić się swojemu rzemiosłu i swoim fanom, jak również pozbyć się z głowy tego, co uważał za swoje “słabsze ja". Ta bezbronna i obawiająca się pokazania część niego – zapewne przytłoczona uwagą, jaką przyniosła sława, musiała umrzeć, aby silniejsza persona wyrosła i uniosła ciężar. Poprzez metaforyczną śmierć Min Yoongiego, nie będącego celebrytą, ujrzeliśmy wzrost SUGI z BTS i ostatecznie mrocznego i nieprzepraszającego Agusta D. 

To jest kolosalne poświęcenie – koncept wskrzeszony w teledysku do “Daechwita.” Osadzony w rzeczywistości łączącej tradycje z nowoczesnością teledysk do “Daechwita” jest ostateczną rozgrywką pomiędzy dwoma Agustami D – królem i buntownikiem. Teledysk czerpie inspirację z koreańakiego filmu “Masquerade” z 2012 roku, w którym skromny akrobata przyjmuje rolę dublera notorycznie bezwzględnego Króla Gwanghae. Król w “Daechwita” również jest despotą rządzącym bezlitośnie, skazującym każdego, kto odważy się mu sprzeciwić, na śmierć poprzez ścięcie głowy i kolekcjonującym je jako trofea. Buntownik podważa jego zasady i metody, ale zostaje złapany i tak jak inni skazany na śmierć. Zostaje jednak ocalony, zawierając umowę z egzekutorem, który przekazuje mu broń przy pomocy której w końcu może dokonać zamachu na króla-tyrana. Fascynujące jest to, że według artysty zarówno król jak i rebeliant może być widziany jako dwie różne wersje Agusta D – dwie strony medalu. W filmiku zza kulis opowiada: “Cztery lata temu Agust D został królem, teraz kolejny Agust D przyszedł się z nim zmierzyć.” Jako król, Agust D jest przejawem dostatku, prestiżu i sukcesu – wszystkiego, co SUGA zdobył od momentu, gdy po raz ostatni przywdział maskę Agusta D. Jako buntownik przywraca surowy i szczery głos ludzi, gotowy by wstrząsnąć i przekształcić system – i ironicznie ten “nowy” Agust D bliższy jest oryginałowi. 



Bycie Agustem D idzie w parze z urokliwą pewnością siebie, ale w “Daechwita” odkrywa śmiałość przekształcającą się w zarozumialstwo. Istnieje dla Agusta D potrzeba, by pamiętał skąd pochodzi i tylko on może przypomnieć sobie swoją przeszłość. Szczere i surowe podejście Agusta D do zdrowia psychicznego sprawiło, że publika i krytycy ukoronowali go na reprezentanta łatwego do utożsamienia się – osoby na każdym etapie życia zrozumiały o czym mówił i mogły się wczuć się w jego słowa, ponieważ depresja, lęki, porażki i ciężka praca są elementami życia jako takiego. Jednak cztery lata później ten król zasiada wysoko na tronie, a przywódca buntu ma poparcie ludzi, ponieważ stał się ich głosem – wracając do fundamentalnego konceptu, który uczynił Agusta D tak uwielbianym. Stoją po jego stronie, ponieważ pochodzi z tego samego miejsca co oni, posiada ten sam system wierzeń i nie stawia siebie na piedestale. Znaczącym przejawem tego jest cytat nad drzwiami, przez które wchodzi buntownik by spotkać się ze swoim gangiem; jak wytłumaczono na kanale “Learn korean”, cytat pochodzi z nauk i głoszeń Konfucjusza, “Klasyczny uczony nie ceni skarbu,” wskazując, że celem Agusta D nie jest dążenie do materialnej zamożności, ale życie dla nauki, rozwijania się i przekazywania szczerej pracy. 

Jest to pewnego rodzaju powrót do fragmentu w “The Last,” gdzie Agust D zwraca uwagę na lęk przed staniem się kimś, kogo już nie rozpoznaje, “Z czasem czuję, że zamieniam się w potwora. Zamieniłem młodość na sukces. A teraz ten potwór domaga się większego majątku. Zachłanność, która była moją bronią teraz mnie niszczy i czasem łapie za kołnierz.” Agust D ponownie musi "zabić" ja z przeszłości, aby stać się silniejszym i stąpać twardo po ziemi, nie biorąc sukcesu za pewnik. Śmierć ‘ja’ z przyszłości otwiera drzwi dla kolejnej wersji tego samego artysty, coś co jak sam wierzy stanie się ponownie w przyszłości, jak zauważa w wywiadzie na temat D-2

Min Yoongi, SUGA, Agust D – maski tego samego mężczyzny 


Teoria na temat “Daechwita”, która szczególnie mi się spodobała to walka idola i artysty; krzykliwy król wyraża błyszczący świat sławy idola a buntownik  to artysta, który definiuje system – jest to małe przypomnienie o motywach, które SUGA poruszył w “Interlude: Shadow” z albumu BTS “Map of the Soul: 7” wydanym na początku tego roku. Koniec końców SUGA i Agust D to dwa przeciwne wizerunki – popularny idol versus raper z podziemia. Agust D i lider BTS, RM, obydwoje odnosili się do swoich zmagań z dostosowaniem się do świata idoli, wywodząc się z undergroundowego hip-hopu – mixtape RM’a z 2015 roku o tym samym tytule, Agust D czy utwór BTS “Idol” wprowadzają w ten motyw; mocno zachęcam do przesłuchania wszystkich. 

Oczywiście seria Map of the Soul pozwoliła grupie zagłębić się w samorefleksje z wykorzystaniem teorii słynnego psychologa Carla Junga na temat własnego ‘ja’. Według Junga, ‘persona’ oznacza wiele masek, które człowiek przybiera w trakcie swojego życia, a każda z nich pasuje do innego aspektu egzystencji. Każda maska istnieje z jakiegoś powodu i kształtuje sposób w jaki świat nas widzi. W swoich tekstach BTS badali rozwój duszy, ego i nieświadomości, aby zrozumieć związek między tym, kim są w środku a tymi personami, które widzimy jako odbiorcy. Teledysk i tekst do solówki SUGI - “Interlude: Shadow” również przedstawiają walkę ze sobą, zmagania z rozwojem i sławą. Podczas gdy RM czuje dyskomfort, kiedy jego persona wysuwa się na centralną pozycję, przed jego wewnętrzne ja (“Intro: Persona”), to ego j-hope’a wydaje się akceptować rozwój swojej persony (“Outro: Ego”). SUGA boryka się z możliwością odnalezienia równowagi pomiędzy jego cieniem, a ego (“Interlude: Shadow”), doceniając oba za to, co wniosły do jego życia i niechętnie akceptuje fakt jak integralne były jego cienie i lęki w tworzeniu ścieżki do sławy. 



W teledysku do “Interlude: Shadow” pojawiła się instalacja Brytyjskiego rzeźbiarza hinduskiego pochodzenia, Anisha Kapoora ‘Svayambh’, która w sanskrycie oznacza “własnoręcznie wykonany” lub “wygenerowany automatycznie.” Obiekt przepycha się, przedzierając się przez różne drzwi i nabiera nowych kształtów poprzez tę zmianę i podróż, pozostawiając za sobą ślady lub “fragmenty”, których już nie potrzebuje. Dla mnie jest to metafora wielkiej podróży, którą odbył na naszych oczach Min Yoongi, SUGA i Agust D. Każda warstwa, którą zrzuca, pozwala mu wyeksponować nową artystyczną stronę siebie, czyniąc go bezbronnym, ale też bardzo kochanym i docenianym. W “Interlude: Shadow” SUGA dyskutuje na temat obaw przed upadkiem, który wiąże się ze wspinaniem się na szczyt, a “Daechwita” sugeruje, że prawdopodobnie rozwiązaniem jest skok, aby wylądować zamiast zostać przewróconym. Osobiście wielokrotnie postrzegam Agusta D jako naczynie, które dostarcza odpowiedzi, które SUGA musi zaakceptować. 

SUGA w teledysku “Interlude: Shadow” i instalacja Anisha Kapoora - Svayambh

Ewolucja własnego ‘ja’ jest wyczerpującym procesem, jako, że rozwój wiąże się z umiejętnością pogodzenia się z przeszłością i ostatecznie zostawienia jej w spokoju. Zmagania minionych dni kształtują cię, ale trzeba je pozostawić za sobą. Niekoniecznie jest to coś złego, jak tłumaczy Agust D  – od momentu debiutu pierwszego mixtape’u czuje się spokojniejszy, dojrzalszy i pozytywnie ukształtowany najbardziej męczącymi okresami w jego życiu. “Jest to udokumentowanie mnie jako 28-latka,” powiedział dla Apple Music na temat D-2. “To wynik mojego czasu na kwarantannie. W pewnym sensie była to kreatywna iskierka nadziei. Czas, kiedy mogłem nauczyć się ponownie co oznacza fraza “Z powodu…” 

Nie udaję, że rozumiem, kim w prawdziwym życiu jest osoba kryjąca się za Agustem D, ponieważ nikt z nas tak naprawdę go nie zna. Wszystko co do tej pory zobaczyliśmy to publiczna persona – czy to Min Yoongi, SUGA czy Agust D, i jest to fakt o którym dał jasno do zrozumienia na samym początku. W utworze “140503 At Dawn” Agust D mówi, “Zawsze przygotowuję dwie maski/ Chowam się za defensywnym image/ Starannie ukrywam się tak, jakbym był przestępcą.” Powraca do poszukiwań tożsamości i równowagi przez BTS w serii Map of the Soul. Dodając do tego element sławy i bycia celebrytą, pojawia się nowa głębia, która czyni to wszystko jeszcze bardziej wymagającym dla nas, aby w pełni to pojąć, ponieważ nie chodzimy w jego butach i nigdy nie będziemy. Ale może jest to łatwiejsze niż nam się wszystkim wydaje. Artysta powiedział Billboardowi, “Można powiedzieć, że jest i nie ma różnicy. "Ja", "ja" i "ja". Są różne, ale i takie same.” 

Symbolika, metaforyka i historia 


Jako miłośniczka historii i filozofii, osobiście bardzo podoba mi się sposób w jaki używa koreańskiej historii i kultury w kontekście nowoczesności. Duża cześć z tego widoczna jest w “Daechwita,” jako że teledysk i utwór wnoszą historyczne nawiązania do Króla Gwanghae, historii o Księciu Sado i skrzyni na ryż oraz kultury koreańskich “nietykalnych”, znany również jako Baekjeong – tych, którzy pracowali jako rzeźnicy lub egzekucjoniści (jak zauważa YouTuber Bookish Theories, Agust D jest głosem tych wszystkich ludzi, jako że założył naszyjnik reprezentujący Baekjeong.) Oczywiście zarówno w tekstach na mixtape’ie Agust D oraz D-2, określa siebie jako ‘urodzonego tygrysa’ –  ogromnie ważny symbol siły, dumy i szlachetności w dziedzictwie Korei. Szerszy obraz wokół symbolizmu dla mnie jest przykładem tego, co millenialsi mogą zrobić – połączyć tradycję i nowoczesność, aby opowiedzieć nową historię, zreinterpretować mitologię, historię i folklor aby zająć szerszą młodszą widownię i edukować ją. 

Jak zauważa YouTuber Bookish Theories, Agust D jest głosem tych wszystkich ludzi, jako że założył naszyjnik reprezentujący Baekjeong

Obecność ‘nowego’ Agusta D w “Daechwita” oznajmia również nową erę, nowy okres innowacyjnej, znaczącej sztuki nie tylko w koreańskim przemyśle muzycznym, ale też na świecie. Patrzę na to jako na Agusta D i BTS (reprezentowanych przez sześciu innym mężczyzn przy nim) przybywających, by zniszczyć przestarzałe koncepty i wyobrażenia, które symbolizuje król w teledysku – nie ma już monopolu na przemysł, czy chodzi o konkretne wytwórnie czy kraje, bo znajdzie się przy stole miejsce dla wszystkich. A prawdopodobnie nadszedł czas by ktoś inny przejął pałeczkę, ktoś odmienny, rewolucyjny, myślący przyszłościowo. W pewnym sensie jest to coś, co BTS już zaczęli osiągać. 

Kolejną rzeczą, którą zauważyłam odnośnie motywów wokół których kręcą się wizualne dzieła SUGI, to to, że on zawsze zdaje się "spalać" w swojej własnej udręce, podczas gdy Agust D wznieca ogień. Jeśli spojrzycie na wszystko od czasu “I Need You” z 2015 roku oraz innych wideo z albumów The Most Beautiful Moment in Life, SUGA podpala się, popadając w przekonanie, że go to zniszczy. W nagraniach Agusta D, ogień to on sam – pozostaje nieskaleczony podczas, gdy wszystko wokół niego płonie. W teledyskach do “Agust D” i “Give It To Me” zdaje się być odporny, nie zauważając już nawet gorąca, podczas gdy jego otoczenie nagle zaczyna płonąć. Ogień ponownie pojawia się, gdy Agust D stoi twarzą w twarz z królem w “Daechwita,” oświetlając drogę przed sobą i niszcząc kolejnego wroga, nawet jeśli ten wróg to on sam.



Zawsze widziałam Agusta D jako feniksa, który wyrasta z popiołu wyzwań z jakimi zmierzył się SUGA. To symbol postawy Agusta D jak również jego odmowy na to by pozwolić czemukolwiek stanąć na drodze do jego marzeń. Oczywiście zawsze ryzykuje poparzeniem się, ale wydaje mi się, że obrazy w “Daechwita” wskazują również na dojrzałość Agusta D i jego kontrolę nad tym co mówi i w jaki sposób to mówi. 

To wspaniałe mieć artystów, którzy chcą, aby w ich pracach odnaleźć sens. Bierzesz to, czego potrzebujesz i nadajesz temu taką definicję, jaką twój umysł uważa za najbardziej logiczną. Jest to forma wolności jaką Agust D przyznaje swoim odbiorcom, kiedy nie tłumaczy w całości każdego swojego wydawnictwa. W wywiadzie dla TIME wspomniał, że jego ewolucja jako artysty na przestrzeni kilku poprzednich lat sprawiła, że myśli nad tym, co chce przekazać światu. Oświadcza, “Ja po prostu stawiam pytajniki; a od jednostki zależy decyzja. W mojej osobistej opinii, często lepiej jest, aby osoby mające taki wpływ na innych ostrożnie wygłaszały swoje stronnicze poglądy.”

Samospełniająca się przepowiednia


Ścieżka artysty biegnie równolegle z naszą, gdy towarzyszymy mu w jego podróży ku odkryciu Min Yoongiego, SUGI, Agusta D i Agusta D-2 – jego ostatnia wersja też kiedyś umrze, tak samo jak najnowsze wersje nas samych. Kapitalne przypomnienie o niestałości życia i tego, co czyni rozwój tak integralną częścią ludzkiego doświadczenia. Ponieważ poszukiwanie równowagi pomiędzy Min Yoongim, SUGĄ i Agustem D jest czymś co go napędza. Na temat swoich person powiedział, “Myślę, że to zależy od perspektywy, ale czy możliwe jest aby widzieć je wszystkie osobno? Niezależnie od tego kim jestem, SUGĄ czy Agustem D, będę kierował się w stronę istoty życia.”

Dla mnie mixtape ‘Agust D’ był o zrozumieniu przez artystę, dlaczego w ogóle wszedł na ścieżkę bycia idolem, natomiast D-2 bardziej przypomina, dlaczego uwolnił Agusta D. Jest to ponowne badanie w ramach ponownych odwiedzin, proces uczenia się z tego co było i kształtowania czegoś nowego. Wygląda na to, że poprzez wiele swoich wywiadów Agust D znalazł odpowiedź na to, czego poszukiwał. Pewnego rodzaju spokój pochodzi z przekonania się, że droga do sukcesu na którą wkroczył w 2016 roku zrodziła owoce przekraczające jego wyobrażenia. Wiedział, że odniesie sukces, przepowiedział swój sukces, ponieważ miał w sobie wiarę. Teraz, kiedy wszystko co materialne jest na wyciągnięcie jego ręki, a on sam jest metaforycznym ‘królem’, jako że należy do najpopularniejszej grupy na świecie, chodzi o efektywne przetworzenie pozycji w jakiej się znajduje i co z tego dalej wyniknie. “Mój poprzedni mixtape skupiał się bardziej na byciu lepszym w rapowaniu, w robieniu muzyki, dźwięku, na miksowaniu i masteringu i tak dalej. Od tamtej pory pracowałem nad wieloma projektami i niekoniecznie próbowałem być perfekcyjny. Perfekcja jest nieuchwytnym terminem. Ja po prostu zrobiłem co w mojej mocy.”



D-2 skupia się na utraconych relacjach z przyjaciółmi, dotarciu na szczyt, korupcji w społeczeństwie, doświadczaniach przemysłu muzycznego i obawach o to, co nadejdzie. “Tak żyłem od 16 sierpnia 2016 roku,” tłumaczy. “Skoro pierwszy mixtape skupił się na opowiedzeniu o przeszłości, ten nowy opowiada o teraźniejszości.” W utworze rozpoczynającym mixtape, “Moonlight” słyszymy, “Nieśmiertelny - przytłaczająca w cholerę ta nazwa/ Zacząłem to robić, bo muzyka mnie kręci/ Ale przymiotniki, którymi otoczono moje imię to czasami zbyt wiele.” Surowy gniew z ‘Agust D’ ustąpił miejsca zrównoważonej kondycji narodzonej z doświadczeń i wieku. Dorastając wraz z Agustem D, znajdujemy rozwiązania na nasze największe problemy i realizujemy marzenia poprzez nasza ciężką pracę tak jak on, frustracja sprowadza się do poczucia spokojnego triumfu z lękiem o jutro, który czasami przebiega nam przez myśl. W wywiadzie umieszczonym na kanale BTS, wypowiada się, że D-2 jest “dziennikiem 28 letniego Agusta D” – Agust D i ja jesteśmy w tym samym wieku, więc sensownym jest, że jego teksty odzwierciedliły moją rzeczywistości i stan umysłu. Tak jak zauważa, nie jest tą samą osobą co w 2016 roku, tak samo jak ja – obydwoje wyrośliśmy z tego gniewu dwudziestolatków i zakorzeniliśmy się już jako dorośli. Oprócz uspokojenia, doświadczenie rozwoju SUGI i Agusta D od czasów 2015 roku, jasno dały mi do zrozumienia, by ugruntować swoje ‘ja’ pomimo tego co pokazujemy innym. Nie wiem oczywiście, co ‘prawdziwe ja’ znaczy dla niego, ale dla mnie chodzi o stanie się kimś, z kogo można być dumnym, nie tracąc jednocześnie istoty tego co czyni mnie… po prostu mną. To idea, którą jasno wyraził w “Moonlight", gdy rapuje:  “Księżycowa poświata spowijająca mnie o zmierzchu jest taka sama jak wtedy. Być może zmiany są częścią istnienia. Być może zmiany, które przechodzimy definiują nasz los." 

Źródło: https://rollingstoneindia.com/kulture-kolumn-the-philosophy-of-agust-d/
PL trans. Gabi @ CRUSHONYOU