26 czerwca 2017 rok
Post Sigongsa (wydawnictwo)
Odniesienie do "Omelas" i "Spring Day"
"Żadna z moich prac fantasy nie mówi o superbohaterach. Nawet jeśli pojawiają się w nich magicy, to są oni portretowani jako ludzie. Ludzie, którzy popełniają błędy oraz przechodzą przez trudne czasy, tak samo jak reszta społeczeństwa. Pragnę, aby moje teksty fantasy były tak realistyczne, jak tylko mogą być. Rzeczywistość już sama w sobie jest fantastyczna." - Ursula K. Le Guin
BTS <YOU NEVER WALK ALONE>
Sława BTS jest nie do zatrzymania. 22 maja jako pierwsza k-popowa grupa wygrali Top Social Artist na BBMA, pokonując ogromnych artystów pokroju Justina Biebera, Seleny Gomez czy Ariany Grande! Wspięli się na szczyty rankingów iTunes w 97 krajach, także w Stanach Zjednoczonych. Zaistnieli także w rankingach typu Billboard oraz Oricon... Doprawdy stali się globalnymi gwiazdami.
<YOU NEVER WALK ALONE>, poboczna historia <WINGS>, a zwłaszcza tytułowy singiel Spring Day skupia na sobie wielką uwagę. Utwór zajął pierwsze miejsce w głównych krajowych rankingach; w rankingu iTunes w wielu zagranicznych krajach oraz zajął 15. Miejsce na Billboard 'Bubbling Under Hot 100'. Jego teledysk ma prawie 92 miliony odtworzeń (notka od tłumacza: liczby odnoszą się do lata 2017 roku).
TELEDYSK SPRING DAY I URSULA K. LE GUIN
Dziś nasze wydawnictwo opowie Wam trochę inną historię, odnoszącą się do Spring Day. Ostatniego roku przemysł wydawniczy zwrócił ogromną uwagę na BTS, ponieważ zapożyczyli koncept albumu WINGS z klasyku Hermanna Hesse'a pt. "Demian". Inspiracja nie była jednorazowym wydarzeniem. BTS poprzez teledysk do Spring Day przekazali zaskakująco wspaniałą i pełną metafor wiadomość.
Pewnie zdołaliście już zgadnąć. Jak zauważyło wiele fanów BTS po obejrzeniu Spring Day, koncept teledysku jest głęboko powiązany z "Ci, którzy odchodzą z Omelas" Ursuli K. Le Guin - krótkiej opowieści w zbiorze opowiadań "Wszystkie Strony Świata". Nie tylko teledysk, lecz także wiadomość, którą BTS próbują przekazać poprzez swoje utwory, nawiązuje do opowiadania.
"Ci, którzy odchodzą z Omelas" wygrało Nagrodę Hugo za Najlepszą Krótką Opowieść w 1974. Są to najbardziej prestiżowe nagrody w kategorii science fiction oraz fanatsy. Pomimo tego, że jest historią dosyć krótką, to jest arcydziełem, w którym czuć silny i śmiały styl pisania Le Guin. Ursula Le Guin jest uważana za jednego z trzech najwybitniejszych pisarzy gatunku fantasy. Stoi zaraz obok J. R. R. Tolkiena, autora "Władcy Pierścieni" oraz C. S. Lewisa, który stworzył "Opowieści z Narnii".
Jest uważana za "żyjącą legendę" (Notka tłumacza: niestety pisarka zmarła niecały miesiąc temu - 22 stycznia 2018 roku. Żyła 88 lat.), która zgarnęła wiele nagród literackich.
"Jeśli kiedykolwiek autor science fiction wygra Nagrodę Nobla, to będzie nim ona."
Więc przybliżmy krótko historię przedstawioną w Spring Day.
1. Samotny czas spędzony zimą
"Jaskółka wznosi się z dźwiękiem dzwonów, a tym czasem Letni Festiwal przybył do miasta Omelas, górując nad morzem. Takielunek łodzi w przystani lśnił razem z flagami." - [Wszystkie strony świata] "Ci, którzy odchodzą z Omelas", str. 455
Tak zaczyna się "Ci, którzy odchodzą z Omelas". Omelas jest fikcyjnym miejscem w odległej przeszłości (lub przyszłości). Nie ma w nim króla, wojny, niewolników czy grzesznic. Miasto jest prawie, jak utopia. Wypełnione śmiechem, biciem dzwonu, paradą, festiwalem i wyścigami konnymi. Jest wioską, w której ludzie gromadzą się z równością i wolnością i żyją szczęśliwe.
Teledysk do Spring Day rozpoczyna się zupełnie inaczej. Członkowie grupy zebrani są na fikcyjnej stacji kolejowej nazwanej 일영 (Il-young: witanie wschodu słońca); na pokrytych śniegiem szynach; na cichej plaży i w jadącym dokądś pociągu, wypełnionym niepilnowanymi torbami. Jungkook czeka ponuro przed podupadającą karuzelą, na której widnieje napis "NIGDY NIE IDZIESZ SAMOTNIE". Każdy z nich jest sam.
W tym samym czasie RM przechodzi przez pusty wagon i spotyka Sugę oraz J-Hope'a, siedzących przed budynkiem o nazwie "Omelas". RM wchodzi do środka. Właśnie w tym momencie 'Omelas' pojawia się po raz pierwszy.
Autorka Le Guin mówi, że słowo Omelas ma znaczenie w języku francuskim "homme helas" - tłumaczone na "Człowieku, niestety!". Świat opowieści oraz teledysk spotykają się w "etapie człowieka".
Następne sceny pokazane są z perspektywy RM - są to jego wspomnienia. Członkowie BTS świetnie się bawią, rzucając tortem i robiąc bałagan w pomieszczeniu. Następnie cieszą się wspólnymi chwilami, wtykając zimny ogień w ciasto. Pomimo tego wszystkiego czegoś nadal brakuje. Patrząc na zimny ogień, członkowie nie wyglądają na szczęśliwych. Im więcej mija czasu, tym mroczniej i posępniej wygląda wszystko dookoła.
W śnieżną, zimową noc RM, razem z J-Hope'm i Sugą, stoi przed Omelas. Miejsce, w którym się znajdują nie jest miejscem z opowieści, wypełnionym szczęściem. W jaki sposób utrzymywane jest szczęście w Omelas? Przeczytajmy wspólnie opowiadanie. Autorka mówi o dziesięcioletnim głodnym i przerażonym dziecku, zamkniętym w brudnej piwnicy jednego z publicznych budynków.
"Wszyscy wiedzą, że tam jest [to dziecko], wszyscy mieszkańcy Omelas. Niektórzy przyszli je nawet zobaczyć, reszcie wystarczy sama wiedza. Wszyscy zdają sobie sprawę, że musi tam być. Niektórzy to rozumieją, niektórzy nie, lecz wszyscy wiedzą, że ich szczęście, piękno ich miasta, zdrowie własnych dzieci, a nawet dobra pogoda i czyste niebo zależą całkowicie od nędzy tego dziecka." - [Wszystkie strony świata] "Ci, którzy odchodzą z Omelas" str. 464
Szczęście wioski jest utrzymywane dzięki niewinnemu i słabemu życiu. Le Guin chłodno przedstawia okrucieństwo współczesnego społeczeństwa. Ludzie świadomie odwracają się od cierpienia. Nie tylko je ignorują, ale także jest im trochę przykro. Mimo to całkowicie usprawiedliwiają samych siebie i dalej cieszą się życiem, zapominając o dziecku i ze słowami na ustach "Tak właśnie ma być, nic nie możemy zrobić" ignorują jego cierpienie.
My także posiadamy "zapomniane życia", tak samo jak mieszkańcy Omelas. Seulski Prom - pomijając aspekt polityczny w Katastrofie promu Seulu wiosennego dnia w 2014 roku zginęły 304 osoby. Fakt, że większość z nich była nastolatkami, tak samo jak dzieci w "Ci, którzy odchodzą z Omelas", zszokowała naród. Tragedia ta załamała wielu ludzi.
Bez wyjaśnienia tragedii nie będziemy mogli ruszyć dalej. "Seulski Prom" jest symbolem ignorancji wobec zła, podczas gdy członkowie społeczeństwa gonią za szczęściem i bezpieczeństwem (tak samo, jak portretuje to Le Guin). Z perspektywy Omelas było to "grzechem spowodowanym w środku małej piwnicy".
3.BTS, którzy odchodzą z Omelas
BTS śpiewają "Czas jest okrutny, nienawidzę Nas". Poddają się, śpiewając "Wymażę tych, którzy zostawili mnie samego", lecz składają też obietnicę "Jeśli nie zaśniesz przez parę następnych nocy, przyjdę po Ciebie". Lecz czy jej dotrzymają?
Jimin podnosi parę butów z plaży. Razem z członkami udaje się do pralni w Omelas. (Widzisz buty, leżące obok Jimina?) Scena z pralnią jest najlepszą częścią teledysku. (Scena, w której zegar zatrzymuje się na godzinie 9:35* po raz kolejny mówi, że ten utwór oraz teledysk zostały stworzone po to, aby wesprzeć ofiary Seulskiego Promu.)
*pierwsze szalupy ratunkowe przybyły o godzinie 9:35, aby ocalić pasażerów oraz członków załogi
BTS decydują, aby samodzielnie wyprać ubrania ofiar zamiast żyć w "omelasowym" fałszywym szczęściu, który reprezentują ciasto i zimny ogień. Piorą brudne ubrania, które do tej pory leżały w ciemności i których nikt do tej pory nie zamierzał dotknąć. Promień światła pada na górę ubrań, leżących w ciemności. Na samej górze siedzi Suga, rapując.
W końcu uświadamiają sobie czym jest ich "wiosenny dzień" oraz jak powinien wyglądać. Gotowi są opuścić, rządzony fałszywą radością, Omelas. Właśnie wtedy "światło", symbol "wiosennego dnia", powraca do nich. Karuzela, której nikt nigdy nie odwiedza obwieszona jest żółtymi wstążkami*, a wszystkie światła zapalają się w tym samym czasie. Siedzący na pociągu J-Hope wypuszcza papierowy samolot w chwili, gdy rozpoczyna się piękny wschód słońca.
Jungkook ponownie otwiera drzwi do Omelas. Omija pralnię, wypełnioną ciepłymi odcieniami, aby następnie dołączyć do reszty członków. Teraz ich wędrówka dobiega końca. To koniec zimnych i niekończących się dni, podczas których nawet w sierpniu jest zima. Dla nich świat poza Omelas jest "miejscem, gdzie niczyj ból nie jest zapomniany, a ich 'wiosennym dniem' jest pamiętanie o cudzym smutku".
Połączeni z powrotem w jedność członkowie nie bawią się dziecinnie zimnymi ogniami. Siedzą wspólnie i cicho zapalają jedną świeczkę. Ubrania nie leżą już w ciemności. Odzież składa się w górę i pnie się w stronę błękitnego nieba, razem z członkami grupy.
Oni także nie są już samotni.
Idą wspólnie na pociąg, przemieszczając się w stronę pola, na którym śnieg roztapia się w promieniach słonecznych. Przypominając końcową scenę z filmu "Snowpiercer: Arka przyszłości" - siedmiu członków polega na sobie nawzajem i spogląda na wysokie, silne drzewo, stojące na środku pola. (Drzewo jest także przedstawione jako niesamowicie straszne stworzenie w książkach Le Guin.)
Znosząc okrutną zimę, gołe drzewo jest gotowe na powitanie wiosny – Jimin wiesza na nim buty, które podniósł z plaży. Nie trzeba mówić, iż jest to gest mający za zadanie uczczenie pamięci niewinnej duszy, zamkniętej w parze butów. Teledysk kończy się widokiem płatków japońskiej wiśni, płynących na wietrze na tle błękitnego nieba i drzewem w oddali.
Jak kończy się "Ci, którzy odchodzą z Omelas" Ursuli K. Le Guin? Nie zdradzę Wam zakończenia, abyście mogli cieszyć się czytaniem opowieści. Oczywiście wniosek z całej historii został przedstawiony w końcowej scenie teledysku.
Le Guin pozostawiła inne, przepełnione samotnością zakończenie ,różniące się od tego w Spring Day. Wyjawiła, że "Ci, którzy odchodzą z Omelas" jest "historią człowieka, który opuścił Omelas".
Dla BTS powitanie wiosennego dnia jest kluczowe. To poświęcenie zostało świetnie ukazane w teledysku. "YOU NEVER WALK ALONE" jest nie tylko wiadomością do świata, lecz także do siebie nawzajem. Tak samo, jak tekst ostatniego utworu na albumie "A Supplementary Story: You Never Walk Alone".
"Chodź ze mną
Leć ze mną
Na koniec nieba
Tak, że nasze ręce mogą go dotknąć
Nawet jeśli to boli
Ty i ja, jesteśmy razem
Możemy się uśmiechać"
We wczesnych latach 70., Ursula K. Le Guin wyznała, że napisała "Ci, którzy odchodzą z Omelas" z powodu "dylematów związanych z sumieniem amerykanów". Możliwe, że chciała skrytykować tych, którzy cieszą się życiem bez uczucia skruchy, podczas gdy ich sąsiedzi żyją w biedzie i którzy chwalą społeczeństwo amerykańskie. Jej wiadomość jest uniwersalna według czasu i przestrzeni.
Oprócz tej pracy, Le Guin zawarła wiele dzieł we "Wszystkich Stronach Świata". Jej początkowe teksty w latach 60. I 70. miały tendencję do stawania się hitami, nawet przed tym, gdy została okrzyknięta geniuszem science-fiction. Z tej perspektywy "Wszystkie Strony Świata" jest świetnym sposobem na poznanie twórczości Le Guin. Polecam przeczytanie jej podstawowych prac, takich jak "Lewa ręka ciemności" czy "Ziemiomorze".
Członkowie BTS także rozwijają się bardzo szybko, podczas doświadczania tego samego. Już w tym momencie zawładnęli światem i jestem pewna, że będą kontynuowali wędrówkę naprzód - do miejsca położonego wyżej i jeszcze piękniejszego, niż to, w którym znajdują się teraz. Mam nadzieję, że Spring Day jest dla nich znaczącym krokiem. Jak mówi cytat z początku artykułu - świat potrzebuje superbohaterów.
Ktoś, kto potrafi dzielić się swoim bólem, popełniać błędy i pamiętając o cudzym smutku jest najsilniejszym bohaterem. Możliwe, że BTS już to odkryli.
Eng trans: BTS Army Salon
PL trans: Pati @ crushonyou
Brak komentarzy
Prześlij komentarz